Heb jij ook zo’n vreselijk hoofdpijndossier, ingewikkeld project of lastige klus waar je al een eeuwigheid tegen aan zit te hikken? Zo’n verhaal dat zo groot is dat je geen idee hebt waar te beginnen.
Ooit hebben ze je wel verteld dat je zoiets in kleine stapjes moet doen. Dan komen ze met die olifant die je met kleine hapjes moet eten.
Een veelkoppig vuurspuwend monster
Hoe kunnen ze het zo simpel maken! Jouw ingewikkelde project is absoluut niet te vergelijken met zo’n eenvoudig olifantje. Nee, jouw project is een veelkoppig, vuurspuwend monster met zwiepende staarten.
Het vreet energie van je. Meestal is het monster onzichtbaar, maar zo nu en dan steekt hij een kop op of zwiept met een staart. Dan weet je weer helemaal dat hij er is. Je kunt wel doen of hem niet ziet, maar ondertussen…
Zo is het met zo’n project ook. Het lost niks op als je er gewoon geen aandacht aan besteedt. Integendeel, het lijkt wel of het daardoor juist groter wordt. Alsof het iedere klipklap stiekem tevoorschijn komt en zegt: “Je hebt weer niks aan mij gedaan hè”.
Er moet iets gebeuren, maar wat? Het project is misschien niet urgent, maar belangrijk genoeg om er wel mee aan de slag te gaan. Maar waar moet je beginnen?
Diepzinnig denken helpt je meestal niet verder. Je kunt je wel eindeloos gaan afvragen waarom je niet verder komt, maar de kans is groot dat je daar geen sikkepit mee opschiet.
In actie
In actie komen helpt, maar hoe doe je dat? Je wordt juist helemaal verlamd door dat project… In actie komen valt dan niet mee.
Het is verleidelijk om eerst een prachtige planning te maken. Dat kan soms ook heel nuttig zijn, maar de praktijk leert dat mensen dan soms vooral in die planningsfase blijven steken. De planning wordt mooier en mooier gemaakt en steeds weer bijgesteld omdat die niet gehaald wordt.
Als je verlamd wordt door een project is het vaak slimmer om alleen een eerste actie te bedenken. Om niet te ver vooruit te kijken, maar gewoon te bedenken wat nou echt een eerste klein stapje zou kunnen zijn op weg naar een afgerond project.
Zo’n actie kan echt heel klein en simpel zijn. Al is het maar een telefoontje plegen, een mail de deur uit doen of een artikel lezen. Bedenk je daarbij dat het niet gaat om een perfecte stap te bedenken, maar om een concrete stap die je ook echt gaat zetten.
Bedenk wanneer je die eerste kleine actie uitgevoerd hebt. Merk je dat je daar moeite mee hebt? Dan is de actie die je bedacht hebt misschien toch te groot. Maak hem nog kleiner, zodat je zeker weet dat je die stap ook echt gaat zetten.
En zet dat stapje dan. Kom in actie, zet het stapje dat je bedacht hebt ook echt. Bedenk je dat het niet perfect hoeft; goed is goed genoeg.
Richting afronding
Vier je succes. Misschien vond je het maar een hele kleine actie die je genomen hebt. Sta er dan toch even bij stil. Tenslotte heb je wel een eerste stap gezet richting de afronding van je project. Daar mag je jezelf best mee feliciteren.
Dat smaakt naar meer. Heb je die eerste actie genomen én je succes gevierd, bedenk dan meteen een volgende kleine actie. Zo rond je stapje voor stapje je project echt af.
Kortom: Bedenk ook bij een hoofdpijndossier of ingewikkeld project een kleine en simpele eerste actie.
© Albertine ’t Hoen photo credit: richardrichard