Al weken maanden lag het me aan te kijken: Helweek van Erik Bertrand Larssen. Uitgeverij Boom Nelissen was zo aardig om mij een previeweditie te sturen. Ik las direct een stukje. Boeiend, maar daarna belandde het op de stapel nog te lezen.
Toch liet helweek me niet los. Ik werd helemaal meegesleept door de heftige verhalen over afzien bij de commando’s. En de Golden rules for succeeding during Bertrands hellweek klonken interessant (let op de beginletters):
“Dit is dus weer niet goed” zegt de mevrouw achter de balie hoofdschuddend. Mismoedig pak ik de hele handel maar weer in. Voor de derde! keer die ochtend word ik weggestuurd omdat mijn foto niet aan de paspoorteisen voldoet :-(
Grrrr foto’s en ik, dat gaat gewoon niet samen. Mijn hele planning loopt erdoor in de soep. Ik ben het zo zat dat ik overweeg om dan maar identiteitsbewijsloos door het leven te gaan. Lees verder…
Het einde van het jaar is al weer in zicht. En daarmee ligt er binnenkort weer een heel spiksplinternieuw jaar voor je. Als de Maya’s ongelijk krijgen tenminste ;-)
De jaarwisseling is voor veel mensen hét moment om goede voornemens te maken. Gezonder leven en afvallen lijken dit jaar de lijst van goede voornemens aan te voeren. Al scoort zuiniger leven dit jaar ook goed. [Grappig eigenlijk: de supermarkten draaien recordomzetten rond de Kerstdagen en tegelijkertijd nemen veel mensen zich voor om volgend jaar de kilo’s overgewicht kwijt te raken.] Lees verder…
De vakantie is voorbij. De scholen zijn weer begonnen en de files zijn terug. Volgens de deskundigen is het zelfs al herfst. Ik betwijfel of die er wel verstand van hebben ;-): het weer is veel te zomers voor de herfst.
Voor je het weet is je vakantie niet meer dan een vage herinnering. Die prachtige zonsondergang, de ijle lucht op een bergtop of de dynamiek van een wereldstad zijn zo verdwenen uit je geheugen. En dat is zonde. Die vakantie kun je namelijk prima gebruiken in je werk. Dat doe je als volgt: Lees verder…
6 jaar oud, je vriendjes spelen buiten en jij zit binnen. Je moet blind leren typen, omdat je vader dat goed voor je vindt :-( Het begin is zwoegen, maar gaandeweg wordt het minder vervelend en op zeker moment krijg je er zelfs plezier in. Lees verder…
“Hoe hou ik dit werk vol?” Met die vraag kwam Suzan* bij mij. Suzan werkt als leidinggevende in de ggz en heeft het hartstikke druk. Er zijn steeds te weinig mensen voor teveel werk. Een maand of twee voor zij bij mij kwam is ook nog eens haar favoriete collega vertrokken. Suzan mist haar maatje en rots in de branding enorm. Lees verder…